|
Wat is dat toch met dat eenwieleren?
Er wordt de laatste jaren steeds meer gefietst op eenwielers, niet alleen in Nederland maar ook wereldwijd.
De meeste mensen denken bij eenwielers nog steeds vooral aan het circus. En er is ook niets mis met de toepassing van de eenwieler op het podium of in de piste. Maar het aantal mensen dat het eenwieleren beoefent als sport neemt duidelijk toe.
|
|
Als
eerste op de hoogte?
Schrijf
je in voor
de NKE Nieuwsbrief! |
| |
|
|
|
|
Het sporten op de eenwieler kan heel goed op recreatief niveau gedaan worden, zowel individueel als in groepsverband. Leeftijd speelt daarbij
geen rol. In de basisschoolleeftijd kun je al bezig zijn met het sporten op de eenwieler, maar ook als gepensioneerde.
Voorbeelden zijn het maken van een fietstochtje op de eenwieler, het rijden op onverharde mountainbike-paden (ook in de bergen), of het springen op houtblokken of stenen muurtjes in je eigen achtertuin of straat.
Eenwieleren is goed voor de lichamelijke en geestelijke conditie, en blessures komen niet veel voor. Bovendien heeft het eenwieleren een heel hoge wow-factor.
<
Recreatief rijden (Zuid-Hollandse MUni meet) |
Behalve puur recreatieve mogelijkheden zijn er ook wedstrijden op eenwielergebied, tot aan het niveau van officiële wereldkampioenschappen aan toe
("Unicon", elke twee jaar). De
laatste Unicon was in Montreal, Canada in de zomer van 2014, met
bijna 1200 deelnemers. Daaronder waren vier Nederlandse
wedstrijddeelnemers, die samen maar liefst negen medailles oogstten. De
volgende editie van Unicon is in 2016 bij San Sebastian in
Spanje. Lekker dichtbij dus!
Omdat eenwieleren een vrij kleine sport is en geen professionele beoefenaars kent, gaat er weinig geld in om. Een wereldkampioen wint een medaille en de eer, maar geen geldbedrag. Daardoor zijn er geen dopingproblemen, of onderlinge haat en nijd. Integendeel: het is altijd weer opvallend hoe kameraadschappelijk eenwieleraars met elkaar omgaan. Iedereen helpt elkaar, bijvoorbeeld met technische tips of in geval van materiaalpech.
Topsport
op de eenwieler > |
|
|
Kan iedereen het leren?
 |
Ja,
iedereen met normale benen kan leren eenwieleren. Je hebt er geen speciaal talent voor
nodig, of een bijzonder evenwichtsgevoel.
Als je voor het eerst op een eenwieler zit en probeert te fietsen, lijkt het heel moeilijk. Of zelfs onmogelijk. Nou, dat is het op dat moment ook, voor jou.
Maar het grote geheim van eenwieleraars is dat eenwieleren eigenlijk helemaal niet moeilijk is om te leren. Dat
klinkt misschien raar, maar het is echt zo. Je moet er gewoon tijd insteken. Doorzettingsvermogen is genoeg. Je hoeft er zelfs je best niet voor te doen, je lichaam leert de juiste reflexen vanzelf aan. Al kan het natuurlijk wel helpen om af en toe een goede aanwijzing te krijgen.
Het leren eenwieleren kan een frustrerend proces zijn, omdat je urenlang bezig bent (liever niet achter elkaar, trouwens), en schijnbaar
nauwelijks vorderingen maakt. Maar na een tijdje, meestal enkele dagen tot enkele weken, merk je dat het steeds beter gaat. Vanaf dat moment duurt het niet lang meer of je fietst voor het eerst los. Dat is een magische ervaring!
<
Voor het eerst op de eenwieler |
OK, dat wil ik ook! Hoe pak ik dat aan?
-
Het simpele antwoord is: gewoon een eenwieler kopen, bijvoorbeeld bij
www.circus-expert.nl,
www.municycle.com of www.eindradversand.de,
en proberen maar.
-
Je kan ook eerst je licht opsteken bij het Nederlandse eenwielportal
www.eenwiel.nl. In het forum kun je al je vragen stellen (wel even gratis registreren).
-
Ben je het Engels machtig, dan biedt
www.unicyclist.com een nog veel actiever forum. Over alle aspecten van het eenwieleren is hier enorm veel informatie te vinden. En anders staat vragen natuurlijk vrij. Alweer: wel even registreren.
-
Klaas Bil biedt op zijn
webpagina Tips voor beginners een
boekje met een doe-het-zelf methode aan om het rijden onder de knie te krijgen. Gratis te downloaden.
-
Op YouTube zijn talloze video’s te vinden over het leren rijden op een eenwieler.
|
|
|
Verleden
en toekomst van het eenwieleren
|
|
|
Het rijden op
één wiel is al meer dan 100 jaar geleden uitgevonden, in de tijd van de velocipède (ook wel genoemd hoge bi, of penny farthing). Het fietsen op deze antieke fietsen werd indertijd meer gezien als een sport dan als een praktische manier van vervoer. Berijders van deze tweewielige fietsen ontdekten al snel dat je tijdens het rijden het kleine wiel helemaal van de grond kon tillen. Toen was het geen grote stap meer om dat “extra” wiel, en het bijbehorende framedeel, er maar helemaal af te slopen. En voilà: de eenwieler was geboren!
Behalve om gewoon mee te rijden, zijn eenwielers ook geschikt om allerlei
kunsten mee uit te halen, en dat ziet er al gauw spannend uit. Het duurde dan ook niet lang voordat eenwielers werden opgenomen in circus-acts. Deze vorm van eenwielfietsen is bij het grote publiek nog steeds bekender dan het eenwieleren als sport.
Sommige eenwiel-sporters hebben een hekel aan dit “circus-stigma”. Aan de andere kant: door de associatie met het circus leren honderden kinderen per jaar eenwieleren op de tientallen jeugdcircussen die ons land telt. Daarnaast bestaan er clubs die zich
(bijna) alleen op eenwieleren richten. Door deze aanwas groeit ook de eenwielersport in de breedte.
De verwachting is toch dat het eenwieleren als sport niet echt groot zal worden. Daarvoor is de (figuurlijke) hobbel die je moet nemen om überhaupt op zo’n ding vooruit te komen, te groot.
<
De "hoge bi" was de voorloper van de eenwieler |
|
