MUni meet bij Nijmegen: 35 km off-road
|
(This page does not exist in English) |
Ga er maar aan staan: een hele dag off-road
eenwieleren. Ruim 35 km vol met pittige klimmetjes en evenzovele
afdalingen. Toch was dat precies wat vier "berg-eenwieleraars"
deden op de dag na Hemelvaart, in het Nederlands-Duitse grensgebied
onder Nijmegen.
Het idee werd geboren op de MUni meet bij Zoetermeer in oktober 2006, waar achttien eenwieleraars aan meededen. Allemaal leuk en aardig, zei Rene van Schijndel toen, maar volgend jaar ook maar eens een serieuze MUni tocht doen? Op een stralende vrijdagochtend 18 mei 2007 (de dag na Hemelvaart) was het zo ver. Rene van Schijndel (organisator), Dustin Schaap, Klaas Bil en Frank van der Zwaluw troffen elkaar op een parkeerplaats bij Milsbeek, vlak tegen de Duitse grens. De helmen en andere bescherming werden aangetrokken, en met de camelbaks vol water, en voldoende brood en energierepen voor de hele dag bij ons vertrokken we om kwart over elf. Al gauw zaten we in het bos. De Nederlands-Duitse grens liep hier als een hekwerk doorheen, maar bij de paden zaten een soort deuren waardoor je ongehinderd de grens kon oversteken. Geen douane gezien! We beklommen een paar keer dezelfde heuvel van ongeveer 60 m hoog, van verschillende kanten. Daarbij raakten we al gauw onze orientatie kwijt maar Rene wist hier prima de weg. Frank herkende trouwens ook het een en ander, omdat hij hier vaak met de mountainbike reed. Na wat rondjes in het Reichswald te hebben gereden, en een lunchstopje, zetten we koers naar Plasmolen, de St. Jansberg en de Mookerheide, allemaal in Nederland. De heuvels waren hier iets minder steil, maar wel wat hoger, tot ca 80 meter. We mazzelden met het weer (veel zon en niet te warm), maar het was in deze bossen wel aardig druk. De opmerkingen over verloren wielen vlogen dan ook weer door de lucht en we probeerden steeds een ander antwoord te geven. Frank en Klaas reden op een 24" x 3" wiel (de minimum wielmaat voor deze tocht) met lange cranks, en Dustin en Rene op een 29" wiel met wat kortere cranks. Dat was goed te merken in de snelheid, zeker heuvel-af en op vlakkere stukken, maar ook heuvelop. Stonden Dustin en Rene weer eens op een heuveltop te wachten, kwamen Klaas en Frank daar ook puffend aan: "Ja, we zijn er weer." "Mooi, dan gaan we verder," was het antwoord. De 29" wielen hadden een wat smallere band, waardoor het gewicht wat lager was. Daardoor viel ook het klimmen met die grotere wielen nog best mee, konden ook Frank en Klaas ervaren doordat we onze eenwielers onderling wat ruilden. Volgens Rene was een 29" MUni geschikter voor Nederlandse omstandigheden dan een 24", en Dustin was het daar vast mee eens want hij klom zelfs de steilste klimmetjes. Maar Frank en Klaas waren nog niet helemaal overtuigd. Frank, die al 40 jaar eenwielert maar pas een half jaartje serieus met MUni bezig is, had het op het eind wel moeilijk. Zo'n beetje op zijn tandvlees legde hij het laatste stukje af. 35.5 km hadden we volgens Klaas' GPS gereden (in 4.5 uur en met in totaal bijna twee uur stoppen), en in totaal 609 meter geklommen. Best een vette tocht, maar we vonden dat we de volgende keer maar naar Limburg moesten. Een beetje meer klimmen zou wel goed voor ons zijn...
|
De foto's op deze pagina zijn van Klaas en Rene. |
Terug naar Ikzelf, mijn spullen en mijn rijden.